Stel, je hebt een lege kamer in je luxe appartement met uitkijk op het IJ. In de opslag heb je toevallig nog een stuk of duizend ballenbakballen, want wie weet komen die nog eens van pas. Wat doe je dan? Simpel, die kamer wordt een ballenbak! Dat vond Maurice (37) nou ook. “Je hebt twee soorten mensen”, zegt hij. “De ene persoon ziet dit, trekt z’n schoenen uit en springt erin. De ander blijft een beetje vertwijfeld in de deuropening staan. En vraagt dan ‘waarom?’ Dan zeg ik: ‘waarom niet?’ Meestal is het antwoord dan ‘goed punt’ en springen ze er ook in.”
Om beter te begrijpen waarom iemand een voorraad ballenbakballen heeft, is het handig om te weten dat Maurice films maakt. Dat verklaart ook de buitenaardse vis die naast de tv staat, het zijn eigenlijk props. “Ik werkte een tijd geleden als producer mee aan een film waarin een ballenbak zat”, legt hij uit. “Toen we de ballen gingen regelen, kwamen we erachter dat het verschil tussen huren of kopen maar negentig euro was. En ja, misschien heb je ooit wel weer eens een ballenbak nodig voor een andere film.” Met andere woorden, de ballen werden gekocht en gingen een loods in toen de film af was.
‘Ondanks de felle kleuren is het eigenlijk heel rustgevend’
Een paar jaar later betrekt Maurice zijn nieuwe appartement. Als de laatste doos is uitgepakt, blijft alleen die ene kamer over. Maurice: “Ik ben vrij minimalistisch en heb dus weinig spullen. En ik ben ook nog eens single, dus het wordt ook niet meer. Maar ik zat dus met die lege kamer. Ik wist even niet wat ik ermee aan moest, tot ik me bedacht dat we die ballen nog hadden.” Ineens was het heel logisch: de kamer werd een ballenbak.
Sindsdien wordt de ruimte voor veel verschillende doeleinden gebruikt. Maurice plaatste er een tv met PlayStation 4, Xbox One en Super Nintendo Classic Mini om met vrienden te gamen. Maar hij houdt er ook Skype-gesprekken met zijn filmcrews. “Of we vergaderen hier. Ik zet dan een tafeltje in de ballenbak en dan gaan we lekker zitten. Ondanks de felle kleuren is het eigenlijk heel rustgevend”, zegt hij lachend.
De ballenbak is bovendien bijzonder geschikt om menselijk gedrag te bestuderen. “Als mensen in de ballenbak zijn, doen ze vier verschillende dingen”, vertelt Maurice. “Ze graven zich in tot ze onder de ballen liggen, sorteren de ballen op kleur, bouwen een heuvel in de hoek, of zoeken een plek op de muur om daar vervolgens balletjes tegenaan te gooien. Om dat laatste een beetje te faciliteren, heb ik een kleine basket opgehangen.” Moeiteloos gooit hij een felgekleurde bal door de ring. Met een flinke aanloop in de bak duiken kan trouwens ook. Hij doet het even voor, met een regenboog aan rondvliegende ballen als resultaat.
Net als kinderen, hebben volwassenen wel eens een ongelukje in de ballenbak. Dan is er meestal bier of wijn mee gemoeid, aldus Maurice. “Het gebeurt. Laatst had iemand gewoon niet door dat ze haar wijnglas al een minuut lang scheef hield. Tja. Ik moet de ballen dus ook schoonmaken, anders wordt het een vieze bende. Gelukkig zijn er speciale machines voor, die als een soort stofzuiger alle ballen opzuigen. De schone ballen komen er aan de achterkant weer uit en hoeven alleen nog even te drogen. Geweldig, toch?”
